استاد عبدالرحمن پیرانی دبیرکل جماعت در جلسه‌ی مشترک اعضای شورای امور مساجد و امامان مساجد شعبه‌ی تهران و البرز روز پنجشنبه ۲۸ بهمن‌ماه در دفتر مرکزی جماعت برگزار شد؛ حضور به عمل آورد.

این دیدار به منظور تقدیر از فعالیت‌های یک ساله‌ی امامان مساجد انجام گرفت.

استاد عبدالرحمن پیرانی دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح با تأکید بر ارائه‌ی خدمات بیشتر به عموم شهروندان از طریق مساجد به ایراد سخن پرداخت که مشروح آن در ذیل خواهد آمد:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

قدردان تلاش‌های شما عزیزان و خانواده‌های محترمتان هستیم و نیز از شورای مساجد و هیأت‌های امنا نيز  صميمانه  تشكر مى كنيم - جزاکم الله عنا وعن المسلمین خیر الجزاء ـ

 و خداوند بزرگ را بابت فراهم شدن زمینه و بستری مناسب برای اقامه‌ی شعائر و اداى وظيفه‌ی دينى در جهت رشد و تعالی فردی و کمک به نشر فرهنگ اسلامی و فضایل اخلاقی و تعالیم بلند دینی و خدمت به هموطنان و همنوعان شاکر هستیم.

صمیمانه از پیشگاه خداوند بزرگ طلب می‌کنم توفیق قدردانی و بهره‌بردارى کافی از اين فرصت و ظرفيت ارزشمند و تاريخى را طلب مى‌كنم و... 

«إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ» ‎﴿ابراهيم: ٧﴾‏

 علماى مكرّم و حضّار گرامى، همان‌گونه كه شما نيک مى‌دانيد اراده‌ی پروردگار و مشیت الهى، بر توالی و تتابع انبیاء و رسولان الهی علیهم الصلاة والسلام و در طول تاريخ بشر قرار گرفت. به منظور  «اخراج الناس من الظلمات الی النور والمعرفة»

در واقع فلسفه‌ی بعثت متوالی آنان به منظور تجدید دین در نفوس بندگان و هدایت آن‌ها به سوى رستگاری و پاسخ به نیازهای عصر و زمان جدید بود؛ بنابراین هرگاه از منبع و مصدر وحی فاصله ایجاد شد در مقطع خاصى بر اساس حکمت الهی پیامبری جديد مبعوث، تا هدایت ربانی را مورد تجدید قرار دهد.

اگرچه اصل محور و دعوت انبیا را توحید و بندگی خالصانه‌ی پروردگار تشکیل می‌داد:

«وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ» (نحل:۳٦)

در نتیجه اولین زمان و عصری که ادامه‌ی رسالت و مأموریت تجديد توسط اهل ایمان میسّر و اسباب حفظ و نشر و توسعه‌ی آن فراهم شد،

تمامی رسالت رسولان را در یک رسالت نهایى، کامل، شامل، عام، جهانی و جاودان گرد آورد.

 ختم رسالت و رسولان را اعلام فرمود که:

«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا»(مائده: ۳)

حکمت الهی و اراده‌ی ربانی بر آن قرار گرفت تا رسالت خاتم جاودان و جهانی باشد تا از یک جهت به مرجعیت دین جهانی وحدت بخشد و از دگر سو تجدید در دین را بدیل و جایگزین توالی و تتابع ارسال رسولان الهی و تجدید رسالت‌های آنان قرار دهد. بندگان شایسته‌ی خود را برای این وظیفه برگزیند همان‌گونه كه فرمود:

«ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۖ فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ» (فاطر: ۳۲)

لذا باید پذیرفت که تجدید در پيام نصوص قرآن و سنت و تجدید در خطاب متناسب با اقتضائات زمان و مكان و نيازها، واجبی دینی و ضرورتی اجتماعی است.

لازم است در پرتو علم و دانش و تخصص كافى و در پرتو حفظ گوهر اصلى دين، از وحی به عصر منتقل شد، و میان عصر، قضایا، نیازها و اقتضائات با وحی ارتباطى تنگاتنگ برقرار ساخت. 

در عصر کنونی به دلیل تغییرات و تحولات فراوان سخن از گذشته و حال نباید خیلی به طول انجامد تا هر چه زودتر و بهتر برای ورود شایسته به آینده همت و اراده‌ای هوشمندانه را بکار گرفت.

فهم و درک حرکت حیات و تغییرات و تحولات اجتماعی در پرتو نصوص قرآن و سنت و مقاصد شرع و منافع خلق موضوع بسیار مهم و خطيرى است که بر دوش عالمان متعهّد و جريان‌هاى معتدلى قرار مى‌گيرد كه قادر به فهم مقاصد شرع و منافع خلق و ايجاد ارتباط حكيمانه‌ی ميان آنها باشند.

گرچه وحی ثابت است امّا جهانی و جاودانه بودنش در پاسخ‌گویی در تمامی اعصار و در تعامل با تغییرات و تحولات عصر معنا پیدا می‌کند.

به همین دلیل بزرگان ما قبلاً فرموده‌اند:

«‏أن الفتوى تتغير بحسب الازمنة والأمكنة والأحوال والنيات والعوائد»